De wereld verandert continu. Alles stroomt door. De natuur brengt elke lente nieuw leven voort en in de winter lijkt alles dood te zijn. We vinden het moeilijk om aan te nemen dat ook mensen waar we van houden zullen gaan sterven. Ook jij en ik. We zullen het vaak niet begrijpen en ook niet weten wanneer en waarom.
Als je, net als ik, de 50 gepasseerd bent heb al meer mensen zien gaan en los moeten laten dan in je jeugd. Dat hoop ik tenminste … Keer op keer is het moeilijk en pijnlijk. En elke keer word je met je eigen sterfelijkheid geconfronteerd. Ik ervaar het in ieder geval zo. Ergens in mijn hoofd zit er een stemmetje die bijhoudt wanneer ik zelf in de eerste rij sta om aan de beurt te zijn… Natuurlijk hoop ik dat dit moment nog in de verre toekomst ligt, maar het is een feit dat dit moment gaat komen.
Wat het aannemen makkelijker maakt
Het is een onomstotelijk feit, een absolute zekerheid: alle vormen vergaan. Alles wat leeft sterft. Dat moeten we accepteren.
Als we dit gegeven nu al accepteren, als we ons daar bewust van zijn dat dit echt zo is, dan kunnen we ons nu al voorbereiden op wat er – ooit, maar zeer zeker – komen gaat.
De enige zekerheid die we hebben is onze liefde en de verbondenheid die in ons leeft. Voor onszelf, voor onze dierbaren en onze hogere Zelf. Die zijn er altijd.
Richt je op de liefde in je, de warme gevoelens die je ervaart als je hart opent, de zalige momenten waarin je je verbonden voelt: met jezelf, met een dierbare, met het universum… Koester deze momenten en zoek er meer van op.
Alles kan veranderen, op elk moment
Geld kan waardeloos worden, systemen kunnen crashen, hele imperia kunnen in elkaar storten. Het enige wat je kunt doen is: accepteren dat alles kan veranderen, op elk moment. Dat heb je gezien met Corona. Je kunt niet alles controleren en het is niet jouw verantwoordelijkheid om dat te doen.
Dus: Ontspan! Je mag voelen wat je voelt. Gevoelens zijn er om gevoeld te worden en niet om erover na te denken.
Aannemen is een belangrijke stap om je beter te laten voelen. Hier een paar tips welke stappen je kunt nemen:
- Neem alleen maar waar wat er nu is. Hoe het er ook maar is. Voel het. Wees ermee. Gevoelens kun je niet weg-whatsappen, of wegblowen. Ja, je kunt ze onderdrukken, maar ze komen steeds weer terug.
- Geef voor jezelf toe: Ik ben niet het Universum. De wereld draait niet alleen om mij. Dat geeft kracht. In alles wat je als ‘slecht’ ervaart zit ook iets ‘goeds’ in. Sta ervoor open.
- Wees bewust aanwezig in het Hier en Nu, bewust van je eigen aandeel. Jij zorgde door je gedachten en daden mede ervoor dat het nu zo is.
- Dan komt de fase om erover na te denken hoe je er het beste van kunt maken. Welke mogelijkheden heb je?
De keuze komt altijd neer op: kies ik voor liefde of kies is voor angst? Ook dat is een feit: Je zult je altijd vol vertrouwen, kalm, zelfverzekerd en vredig voelen als je kiest voor de liefde. Vraag je af: Wat zou liefde doen?
Ter inspiratie een gedicht van Erich Fried (vertaling van Remco Campert): Het is wat het is.
Het is onzin
Zegt het verstand.
Het is wat het is
Zegt de liefde.
Het is ongeluk
Zegt de berekening.
Het is alleen maar verdriet
Zegt de angst.
Het is uitzichtloos
Zegt het inzicht.
Het is wat het is
Zegt de liefde.
Het is belachelijk
Zegt de trots.
Het is lichtzinnigheid
Zegt de voorzichtigheid.
Het is onmogelijk
Zegt de ervaring.
Het is wat het is
Zegt de liefde.
Liefde oordeelt niet. Liefde veroordeelt niet. Liefde keurt niets af en ook niets goed. Liefde IS…
Maak er eens een experiment van en ga vanaf nu – voor deze ene dag – met de ogen van liefde kijken. Naar deze dag, de mensen waar je mee te maken hebt, dingen die je gaat doen, je eten, je auto, je tuin…. Kijk alleen maar vandaag met de ogen van liefde en merk op wat dit met je doet.
Zo simpel kan aannemen zijn…