Veel mensen die ik ontmoet en die met eenzaamheid worstelen zeggen: ‘als ik maar de juiste partner heb, dan ben ik niet meer eenzaam.’ Of: ‘ik blijf liever bij mijn partner, want ik kan ik niet alleen zijn’.
Is dat de oplossing van eenzaamheid? Niet werkelijk, want er zit veel meer achter dit gevoel.
Als je al een poosje alleen bent – net als ik – kan het wel lijken alsof een leuke partner DÉ oplossing is. Dus ga je daten.
De kans is groot dat dit alsnog mislukt, simpelweg omdat de basis niet klopt.
Een ander mens als de oplossing van je probleem zien lost helemaal niets op. Het zal hooguit tot teleurstelling leiden. De reden omdat je graag een leuke partner in je leven wilt is niet omdat je niet alleen wilt zijn, toch? Misschien lijkt het in eerste instantie wel zo, maar ga eens na: waar verlang je werkelijk naar? Naast al die leuke bijkomstigheden als: een sterke arm om je heen, warmte en genegenheid voelen, je gedachten en belevenissen met iemand kunnen delen, respect, de liefde bedrijven enzovoorts gaat het in principe om maar één belangrijk ding: VERBONDENHEID.
Het zou kunnen dat je op iemand verliefd wordt, die helemaal niet bij je past. Dan kan het uiteindelijk alsnog omslaan in eenzaamheid. Als je eerlijk bent is verbondenheid het belangrijkste en enige waar je naar op zoek bent.
Verbondenheid is het samengaan van iemand leren kennen en om iemand geven.
Dat kan vele vormen aannemen.
Toch, voordat je zo ver bent dat het daten een kans van slagen heeft, is veel werk aan jezelf nodig. Als je er niet in slaagt om eerst verbondenheid met jezelf op te bouwen zo als jij als persoon bent = een waardevol mens die onvermijdelijk fouten zal maken, zal het je niet lukken om je met een ander te verbinden.
Ik heb het onlangs zelf ervaren. De laatste jaren heb ik veel innerlijk werk aan en met mezelf verricht en daarom vond ik het een leuke volgende stap om me in te schrijven bij een datingbureau. Niet een online- community, nee, een echt professioneel bureau. Ik heb geen zin in one-night-stands en mensen die zich anders voordoen dan ze zijn.
Het gesprek aan de telefoon met een voorgestelde potentiële partner leek leuk en open. De ontmoeting ook. Tot ik opmerkte dat de persoon tegenover mij geen enkele vraag aan mij richtte. Ik speelde ermee: Stelde ik een vraag (omdat ik echt geïnteresseerd was wat de ander zo doet, denkt en voelt over bepaalde dingen) kreeg ik open en eerlijk antwoord. De gespreksonderwerpen leken onuitputtelijk – van zijn kant. Hij kon maar doorgaan. Als ik niets vanuit mezelf vertelde was het een monoloog geworden. Zo werd het een uitwisseling van verhalen en oppervlakkige onbenulligheden. Ik merkte dat ik onrustig en innerlijk lichtjes geïrriteerd raakte. Maar waarom? Het was toch gezellig en leuk? We konden zelfs 2 uur aan de telefoon zitten en kletsen, dat zegt toch iets of niet?
Ik liet alles nog een keer de revue passeren en toen kwam ik weer bij het hetzelfde uit: een leuke en aardige man, die graag en gemakkelijk vertelde … over zichzelf. Die graag en gemakkelijk antwoord gaf op vragen … over zichzelf. Van zijn kant kwam er geen vraag terug. Op dingen die ik zelf aangaf en die belangrijk zijn voor mij kwam geen enkele reactie, nergens ging hij op in. Als ik een week niets liet horen kwam …. niets. Vroeg ik dan hoe het ging, kwam er wel antwoord … over zichzelf.
Is dat een basis voor een mogelijke relatie?
Voor mij niet. Op deze manier is het voor mij onmogelijk om verbinding te maken. Ik had het gevoel dat ik totaal oninteressant ben, niet besta en niet de moeite waard ben. Als dat tijdens de eerste contacten al zo is hoe moet dat dan als het verder zou gaan? Daar begin ik echt niet aan. Dat heb ik al achter de rug en dat is precies zo een voorbeeld dat het zaad van toekomstige eenzaamheid bevat.
Dat wil je toch zeker niet?
Dus: daten en een potentiële partner leren kennen is definitief niet de oplossing voor eenzaamheid.
Als jijzelf niet de moeite doet om de ander te willen leren kennen is het van begin af aan gedoemd om te falen. Als de ander niet de moeite doet om jou te willen leren kennen is ook dat gedoemd om te falen.
Als je elkaar niet leert kennen kun je ook niet groeien naar het geven om elkaar. Als deze basis niet gegeven is dan is er ook geen ruimte voor verbondenheid.
Ontbrekende verbondenheid is het enige waar het om draait als je je eenzaam voelt.
Het gaat niet om het aantal mensen dat je wel of niet om je heen hebt. Het gaat er alleen om of de contacten die je hebt waardevol voor je zijn, of je je gezien en gehoord voelt, of je welkom bent zoals je bent, waar je je veilig voelt ook als het een keer wat minder met je gaat in het weten dat er ook dán van je gehouden wordt.
In het geval van mijn date had ik er absoluut geen vertrouwen in dat degene er voor mij zou zijn als er iets met mij zou gebeuren. Alles bij elkaar genomen voelde ik in plaats van het ontstaan van verbondenheid dat ik steeds meer een muur om me heen ging optrekken en dat ik steeds meer afstand nam.
Is dat de bedoeling als je op zoek gaat naar een partner? Ik denk het niet. Dit kunnen herkennen is het gevolg van het innerlijke werk dat je helpt om al vroegtijdig de – voor jou – juiste beslissing te nemen.
Je behoeften en waarden laten zich horen en je doet er goed aan om ernaar te luisteren en te handelen.
Net zo belangrijk als voor jezelf helder hebben wat voor jou belangrijk is in een relatie, waar toe je bereid bent en wat je onder geen omstandigheden zal accepteren, is het om jezelf en de ander vergeven als het niet zo uitpakt zoals je had gehoopt.
- Weet, jullie zijn allebei mensen op zoek naar geluk in het leven.
- Ieder wil liefst pijn in zijn/haar leven vermijden.
- Jullie hebben beiden ervaring met verdriet, wanhoop en misschien zelfs eenzaamheid.
- En jullie zijn allebei mensen die proberen om hun behoeften te vervullen.
- Het is inderdaad mogelijk dat het hier en nu niet overeenkomt, maar dat maakt van geen van beiden een beter of slechter mens dan de ander. Beiden zijn jullie nog steeds waardevol.
Als het niet lukt om verbondenheid te creëren is het slechts een teken dat dit niet de juiste persoon voor je is. Misschien ben je zelf nog niet zo ver en is er nog werk aan de winkel om deze verbondenheid eerst met jezelf te op te bouwen.
Uit eigen ervaring weet ik dat dit de basis is van waaruit iets nieuws kan ontstaan. Dat geldt niet alleen voor het vinden van een partner, maar voor elke vorm van contact met een medemens. Daarom sta ik je graag bij om dit stuk te ontwikkelen tijdens een individueel coaching traject ‘Van eenzaam naar comfortabel alleen’.
Heb je vragen? Voel je vrij om contact met me op te nemen onder kathrin@vrouwinkracht.nl.