Wat is wijsheid?
Deze vraag stel je je misschien soms.
Ik in ieder geval wel. Vooral nu: blijf ik nog langer in Duitsland ook als ik niets voor mijn vader en mijn broer – die naar een ernstige en zware bloedvergiftiging in het ziekenhuis ligt – kan doen? Of ga ik even een paar dagen terug naar Nederland om daar wat zaken te regelen die ik van hier uit niet kan doen en kom zo snel mogelijk terug? Mag ik iets voor mezelf doen om overeind te blijven of moet ik me steeds zorgen maken? Wat is nou wijsheid?
Ik heb best wel een spirituele ader en geloof dat er meer is tussen hemel en aarde dan alleen hetgeen ik kan zien. Ook sta ik wel open voor de suggestie dat ieder mens wijsheid in zichzelf draagt. Sterker nog: Ik geloof dat dit inderdaad zo is.
Ik bedoel de wijsheid die in ons lichaam zit. Niet alleen in het denken. Het klopt wel, dat je soms ‘weet’ wat je moet doen, maar veel vaker komt het uit een diepere bron.
Bijvoorbeeld:
- Ons lichaam weet precies wat het moet doen als we ons ergens verwond hebben. Zonder dat je zelf iets hoeft te regelen komt het meteen in actie en zorgt ervoor dat de wond zo snel en probleemloos mogelijk geneest.
- Als je hoofdpijn hebt laat je lichaam je rust nemen. Toch denken wij vaak wijzer te zijn en nemen daarentegen liever een pijnstiller, want we moeten nog doorwerken of zo veel andere dingen doen. Is dat wijsheid? Ik denk het niet, ook al maak ik me te vaak ook schuldig aan de snelle oplossing d.m.v. een pil.
Elk signaal komt voort uit ons lichaam, wat het ook is.
Als we een boek lezen, iets op de televisie zien, iemand ons benadert, we een lied horen, iets ruiken of proeven of we ons helemaal alleen en verlaten voelen – hoe dan ook: we voelen het in ons lichaam en daar reageren we op.
Elke dag maken wij gebruik van onze interne wijsheid:
- Hebben we honger, dan eten we wat, want ons lichaam heeft voedsel nodig.
- Voelen we dorst, drinken we, want zonder overleven we het niet en in het lichtste geval krijgen we hoofdpijn.
- Zijn we verdrietig dan huilen we of – als dat niet mogelijk is – worden we misschien ontzettend boos of trekken ons terug.
- Raken we een hete pan aan, trekken we meteen onze vingers terug, want dat doet pijn. En een tweede keer weten we wel beter.
Precies zo gaat het ook als we ons eenzaam voelen.
Ons lichaam maakt ons erop attent dat er iets niet in orde is en we in actie moeten komen voordat het erger wordt.
Wat in dit geval niet in orde is, is niet het gebrek aan mensen in ons leven, maar het gebrek aan de JUISTE mensen. Mensen, bij wie we ons geborgen, geaccepteerd en veilig voelen. Waar we vrij kunnen zijn zoals we op elk moment zijn zonder gevaar om afgekat of veroordeeld te worden. Mensen die we vertrouwen en die ons vertrouwen.
Ons lichaam is wijs genoeg om te herkennen dat het hieraan mankeert en geeft ons een seintje.
Het is eigenlijk gek. Tegenwoordig zijn we technisch gezien met God en de wereld verbonden en toch is eenzaamheid een steeds vaker besproken thema.
- Je kunt nog zo veel vrienden op Facebook hebben, nog zo vele connecties op LinkedIn en honderden volgers op Twitter of Instagram – zijn dat werkelijk vrienden?
- Zijn ze er persoonlijk voor je als je in de put zit?
- Komen zij naar je toe als je ziek bent?
- Helpen zij jou een handje bij je verhuizing of wat dan ook?
Misschien vraag je je nu af:
Hoe weet ik dat ik met eenzaamheid te maken heb?
Vooraf even een woord ter geruststelling: Eenzaamheid is niet erg. Het is geen ziekte en het is ook geen ramp. Het is volstrekt normaal en ieder van ons maakt het in zijn leven mee.
Het komt er alleen op aan hoe je van kinds af aan hebt geleerd om ermee om te gaan.
- Heb je geleerd dat het oké is en dat het een tijdelijke fase is waar je wel weer uit komt, dan is er niets aan de hand. Dan kom je er ook op eigen kracht weer uit.
- Krijg je van huis uit mee dat het iets ergs is, dat je eraan overgeleverd bent en je er niets aan kunt doen – dan heb je een echt een probleem. Want dan gaat het inderdaad niet meer van zelf over.
Het maakt niet uit hoe erg het is, je lichaam geeft je steeds een sein.
Namelijk in de vorm van het gevoel dat je iets mist, dat het vervelend is zo als het nu is en dat je dit niet wilt.
Dit is de wijsheid die in je leeft en daar kun je het beste gehoor aan geven, want deze stem zal doorgaan. Je kunt je behoorlijk overdonderd voelen doordat er nog een andere stem in je tettert, namelijk de stem van de eenzaamheid, die je de ergste scenario’s voorschotelt en je waarschuwt om vooral niets te doen zodat je niet (nog eens) gekwetst wordt.
Wat is nu wijsheid? Naar welke stem moet je luisteren?
Die van je angst met het gevolg dat alles zo blijft als het is (en waarschijnlijk erger wordt)?
Of die van het verlangen in je en de kans dat het anders, beter wordt?
Deze keuze kun alleen JIJ maken, niemand anders.
Zelfs als je ervoor kiest om je eenzaamheid aan te pakken kan er angst ontstaan. Dat is helemaal normaal en absoluut niet erg. Elke verandering, elke stap weg van wat je gewend bent is eng, maar de beloning is duizend maal de moeite waard.
Het goede nieuws is: je hoeft het niet alleen te doen.
Zelf was ik ook jarenlang in de krochten van een eenzaam leven verdwaald en ben er uiteindelijk toch uitgekomen. Met mijn ervaringen en expertise als eenzaamheid transformatiecoach help ik je graag, zodat ook jij een gelukkiger leven tegemoet gaat.
Laat je leiden door je innerlijke wijsheid of dit nu het juiste moment voor jou is. Zo ja, dan nodig ik je graag uit voor een gratis kennismakingsgesprek via Skype om te kijken wat nu voor jou het beste is.
Ik verheug me erop om jou te spreken.Mail me via onderstaand contactformulier.
Contact