- Weet je wat anderen zien als ze naar je kijken?
- Straal jij vertrouwen uit zodat mensen makkelijk met je contact maken? Of wil je dat graag en blijven mensen alsnog op afstand?
Het heeft er alles mee te maken met wat je onbewust uitstraalt.
Als alles soepel verloopt in ons leven, we gelukkig zijn met onze partner, op het werk alles op rolletjes gaat, we gezond zijn en plezier in het leven hebben stralen we letterlijk van geluk. Alles lijkt ons met gemak af te gaan, mensen komen naar ons toe, we genieten van het samenzijn en van het leven.
Andersom werkt het net zo. Wanneer we met onszelf in de knoop zitten, ons zorgen maken, boos op iets of iemand zijn, bang zijn voor een situatie of een persoon of we verdrietig zijn … ook dan stralen we iets uit.
Op dit moment in mijn leven denk ik niet dat ik voor andere mensen aantrekkelijk ben om mee samen te willen zijn. Door de onzekerheid of mijn broer zijn zware en levensbedreigende bloedvergiftiging en de gevolgen ervan overleeft of niet ben ik een soort van wandelende zombie. Niks interesseert mij, alles wat ik doe gaat in slow-motion en goede gesprekken voeren lukt niet omdat mijn hersenen bevroren lijken en niets zinnigs voortbrengen. Ik voel me nutteloos omdat ik niets kan doen voor mijn broer. Ook niet voor mijzelf, want mijn idee is het dat ik alleen maar nuttig bezig ben als ik werk en geld verdien en dat doe ik nu niet, omdat ik er voor hem wil zijn. Dat wringt en langs beide kanten komen schuldgevoelens op. Die hebben onrust en oordelen tot gevolg waardoor ik prikkelbaar en onredelijk kan worden. Dan trek ik me toch liever in mezelf terug voordat ik iemand kwets…
Ga maar eens na:
-
Zou je graag met iemand contact willen maken die erg terughoudend en gesloten is en zich onbenaderbaar opstelt?
- Zou jij graag met iemand samen willen zijn die je uitscheldt of sarcastische opmerkingen maakt?
-
Hoe prettig voel je je in het gezelschap van iemand die luidruchtig alle aandacht naar zich toe trekt en je niet aan het woord laat komen?
Dit zijn allemaal voorbeelden uit het leven die je vast al een keer hebt meegemaakt. Soms heb je gewoon een slechte dag, maak je het de volgende dag weer goed en is er niets aan de hand. Vervelend wordt het als je door invloed van het gevoel van eenzaamheid in je gehele Zijn belemmerd wordt en negativiteit uitstraalt zonder dat je het in de gaten hebt. Dat is het gevaar van langdurige eenzaamheid die je hersenen transformeert in een eenzaam brein.
Wat we uitstralen komt niet alleen in onze kleding en ons gezicht tot uitdrukking. Heel je lichaam vertelt iets over je, of je dat nu wilt of niet.
De gedachten die je overwegend denkt vormen de woorden die je spreekt. Daar reageren mensen op.
De emoties die binnen in je leven geven je woorden een bepaalde klank en intensiteit waarmee ze gesproken worden. Ook daar reageren mensen op.
Maar ook de manier waarop je beweegt, zit, loopt, met je handen gesticuleert, de mimiek in je gezicht, je stem… dat alles heeft invloed op wat je uitstraalt en dit proces verloopt volstrekt onbewust.
Uit mijn eigen leven weet ik dat ik geen leuk gezelschap ben als ik me ongelukkig en eenzaam voel. Zelfs als ik het niet wil hangt er een sombere en afwerende energie om me heen die andere mensen op afstand houdt. Als ik wel contact met iemand heb en ik praat vanuit gevoelens van pijn en angst is het gesprek meestal snel afgelopen en voel ik me achteraf nog belabberder. Mijn gesprekspartner net zo. De kans dat we op deze basis nog een keer gezellig met elkaar babbelen is erg klein. Het kan hooguit de andere kant op gaan, namelijk dat we een gesprek hebben alleen maar over elkaars ellende.
Hoe helpt dat om je beter te voelen?
De kunst is het om de negativiteit in je gedachten, in hoe je je voelt en hoe je je gedraagt om te buigen in een energie waarmee je je beter voelt.
Alleen dan kun je ook iets anders uitstralen en word je daarmee aantrekkelijker voor anderen.
Hoe voel je je in het bijzijn van iemand die graag met je samen is, die dat ook laat blijken door open interesse en aandacht voor je?
Zou je liever naar iemand toe gaan die onbetrouwbaar of betrouwbaar op je over komt?
Hierin ligt het geheim van eenzaamheid: Wat je wenst en wat nu onmogelijk lijkt is er ook voor jou! Het is werkelijk mogelijk. Iedereen kan het leren. Jij ook.
Je moet alleen weten of het eenzaamheid is dat je in de weg zit, dit werkelijk willen veranderen en bereid zijn er wat voor te doen, want vanzelf gaat het niet over als je al lang in deze mallemolen zit.