Plezier maken en het leven vieren?
Op zich vinden we dat wel een goed idee, maar we hebben altijd een reden om het tóch maar niet te doen:
- Niet nu, ik heb veel te veel te doen.
- Ik heb al dagenlang zeurende hoofdpijn, dus nu even niet.
- Vandaag ben ik echt niet in de stemming, misschien komend weekend.
- Plezier hebben als het regent?
Het leven vieren?
- Ja, als het weer beter was.
- Ja, als mijn partner mij niet had verlaten.
- Ja, als ik eindelijk een (leuke) baan heb.
- Ja, als ik minimaal 2 kg ben afgevallen.
- Ja, als ik meer geld, tijd, zin, energie, motivatie etc. heb.
- Dán is er een reden om blij te zijn en te vieren, maar zo als het nu is niet.
In het dagelijkse leven vinden we het niet gemakkelijk om bewust plezier te ervaren. Er is altijd wel iets dat ons ervan weerhoudt. Van alle drukte en dingen die ‘moeten’ zien we gewoon niets dat de moeite waard is om er blij van te worden. Dat is nog erger als je een eenzaam brein hebt. Je ziet en voelt het dan werkelijk niet meer, want je hersenen zijn gericht op de pijn, het verdriet, de angst en woede die je kunt voelen. Het kost veel moeite en energie om dit te onderdrukken, omdat je dat niet wilt voelen.
Daar komt nog bij dat het in onze huidige maatschappij en cultuur lijkt alsof plezier maken en laten zien dat je plezier hebt maar in kleine beetjes mag.
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!
Lol hebben mag, maar liefst na het werk, want je moet wel eerst alle werk – of andere verplichtingen volbrengen, dán pas mag het. In het Duits bestaat een spreekwoord dat zegt:
‘Erst die Arbeit, dann das Vergnügen.’
Hiermee ben ik ook opgegroeid en in mijn dagelijks leven voel ik me inderdaad verplicht om eerst alle taken (die ik mezelf heb opgedragen) af te maken en daarna pas mag ik van mezelf iets doen wat ik werkelijk leuk vind, bijvoorbeeld met een goed boek op de bank zitten. Vaak gebeurt dat echter niet, want ja, ik heb niet alles af gekregen. Bij mij is het zelf zo ver dat ik leuke dingen voor mezelf werkelijk in de agenda moet plannen of ik maak afspraken met mensen om mij te dwingen om het echt te doen. De kans is anders groot dat ik thuis aan de computer doorwerk en dat is werkelijk niet plezierig.
Waarom doen we onszelf dat aan?
Ontzeg je jezelf plezierige momenten omdat er niet genoeg tijd zou zijn of omdat je het egoïstisch vindt?
STOP!
Je geest heeft plezier nodig! Je ziel, de Spirit in jou ook, want plezier hebben is dé manier om je levenskracht weer op te laden en je vitaal te voelen.
Nu is dus het perfecte moment om het tóch te gaan doen. Precies nu, vandaag, op dit imperfecte moment. Doe je dat niet dan sijpelt het leven als zand door je vingers.
Ontzeg je je plezier, dan kijk je binnen de kortste keren in de spiegel in je gezicht dat veel ouder lijkt dan je bent en vraag je je af waar je leven gebleven is.
Wat weerhoud je om het leven werkelijk te leven, om het zelfs te vieren?
De belangrijkste reden is het idee dat het leven anders zou moeten zijn dan het nu is. Dat het nu (nog) niet goed is, maar binnenkort wel. Als de zomer komt, als de kinderen groter zijn, als ik meer geld heb, als ik een leuke vriend heb, als…
Dit tijdstip ‘als’ zal nooit komen. Het zal nooit perfect zijn. Wij hebben maar dit ene leven, alleen dit moment. Het is aan onszelf wat we ermee doen: nemen we het moment aan zo als hij nu is? Vieren we dit moment puur voor het feit dat we leven? Of laten we het moment voorbijgaan en doen we niets, verzetten het naar later, als…? Het moment zelf maakt het niets uit.
- Ieder van ons is nu goed en mooi zo als ze is.
- Ieder van ons heeft talenten, gaven en kwaliteiten die waardevol zijn.
- Ieder van ons is het waard om geliefd te worden en
- Ieder van ons mag genieten en plezier ervaren, nu, straks, morgen en elke dag die komen gaat.
Hoe kijk je op je leven terug als je wist dat je over 3 maanden dood zou gaan?
Heb je dan spijt dat je je te weinig plezier hebt gegund?
Of ben je blij en geniet je nog eens na van alle plezierige momenten?
Zal ik je verklappen, wat ik laatst deed?
Regelmatig wandel ik met mijn hond langs een kinderspeelplaats met een glijbaan, een schommel en een houten klimrek. Zo vaak had ik er al zin in om weer eens van een glijbaan af te gaan of een keer te gaan schommelen en ik heb het nooit gedaan omdat ik het te idioot vond. Stel, dat mij iemand ziet…
Nou, de laatste keer heb ik het wél gedaan en het voelde heerlijk! Dit heerlijke gevoel gun ik jou ook!