Wat is eenzaamheid?

Ongeveer 40 jaar heb ik zelf met eenzaamheid geworsteld zonder het te weten. Eenzaamheid is een gevoel dat je in je lichaam voelt als een zeurende pijn die zich op verschillende manieren uit, bijvoorbeeld toneelspelen en de schone schijn benadrukken, cynisch worden, over alles en nog wat klagen, mensen die je aandacht schenken de oren van het hoofd kletsen of je helemaal terugtrekken en elk contact vermijden.

 

Eenzaamheid ontstaat als je (langdurig) geen waardevolle verbinding met andere mensen (meer) hebt. Als dit gevoel te lang aanhoudt en er niets mee wordt gedaan verandert iets in je hersenen waardoor het steeds moeilijker wordt om er zelf nog uit te komen. Mijzelf lukte dat uiteindelijk ook niet meer.

 

Tóch heeft eenzaamheid ook voordelen: het gevoel van rust en veiligheid, niet meer gekwetst kunnen worden, afstand van mensen en omstandigheden die niet goed voor je zijn, geen gezeur, niemand verantwoording schuldig zijn, niet meer hoeven te excuseren voor wie je bent en waarom je doet wat je doet, lekker je eigen gang gaan…

 

Naarmate eenzaamheid voortschrijdt verandert dit echter in nadelen: de veiligheid wordt tot een gevangenis, er ontstaat angst en een steeds sterkere behoefte om mogelijke beangstigende situaties te vermeiden, geen plezier meer beleven, levensvreugde dooft uit, steeds onzekerder en onhandiger worden in omgang met anderen, gezichtsuitdrukkingen niet meer goed kunnen interpreteren, letterlijk ‘dommer’ worden, het beeld van jezelf verwringt tot pure negativiteit. Daarnaast zullen steeds meer gezondheidsklachten optreden, die zelfs tot verslaving of depressiviteit kunnen leiden.

 

Op zich is eenzaamheid geen probleem. Het is een deel van het leven en iedereen krijgt ermee te maken. Het begint al in het moederlijf. Als je van kleins af aan leert om met eenzaamheid om te gaan dan is er niets aan de hand en ben je in staat om dit ook later in je leven goed te kunnen handelen. Heb je dat niet geleerd en heb je vooral negatieve ervaringen opgedaan in omgang met mensen dan is de kans groot dat het een probleem wordt. Het is een probleem als je er serieus last van krijgt, je het werkelijk pijnlijk in je lichaam voelt en als het je niet meer lukt om dit zelf op te lossen.

 

Ook mensen die altijd vrolijk zijn en grapjes maken kunnen zich van binnen heel eenzaam voelen. Sommige mensen die niet weten hoe ermee om te gaan kunnen in woede of agressie uitbarsten om hun pijn te verzachten. Of een verslaving ontwikkelen.

 

Bij dove mensen is het net als bij horende. Ook als iedereen om je heen gebarentaal beheerst kun je je alsnog eenzaam voelen doordat je als mens niet begrepen wordt of mensen een bepaald beeld van je hebben en het je niet lukt om dat te veranderen. De reacties komen overeen met elk gewoon mens die met eenzaamheid te maken krijgt.

 

Omdat het bij mij wel een probleem was en ik zelf heb ervaren dat het wel degelijk op te lossen is kan ik als Eenzaamheid-Transformatie-Coach nu ook jou helpen om dat ook voor elkaar te krijgen.

Lees hier meer over:

 

Ademloos voor geluk - kom in je kracht!